Wethouders van Gemeentebelangen

Dat groene gedoe

Onlangs las ik op Facebook hoe een man van rond de 70 jaar zijn bespiegeling op papier toevertrouwde nadat hij door een jonge caissière was aangesproken. Ik wil dit artikel graag delen.

 
Vanochtend, bij de kassa van een supermarkt, stelde een jonge caissière mij voor dat ik voortaan mijn eigen boodschappentas mee moest brengen, in plaats van een plastic tas te kopen. "Want plastictassen zijn niet goed voor het milieu", zo zegt ze. Ik verontschuldig me en leg haar uit: "Wij hadden dat groene gedoe niet toen ik jong was!" Waarop de caissière antwoordt: "Ja, en dat is nou juist ONS PROBLEEM vandaag-de-dag. JULLIE generatie maakte zich niet druk om het milieu te sparen voor toekomstige generaties!"

En ze heeft gelijk, onze generatie had dat groene gedoe niet in onze dagen. Toen hadden we melk in flessen, frisdrank in flessen en bier in flessen, die we leeg en omgespoeld terug brachten naar de winkel. De winkel stuurde ze terug naar de fabriek en in de fabriek werden de flessen gesteriliseerd en opnieuw gevuld. Wij deden echt aan recycling. Maar we deden niet aan dat groene gedoe in die tijd!


Wij liepen trappen, omdat we niet over roltrappen en liften beschikten in elk gebouw. Wij liepen naar de supermarkt en verplaatsten ons zelf niet iedere keer in een auto, als we twee straten verder moesten zijn. Maar ze heeft gelijk: wij hadden dat groene gedoe niet in onze tijd!
Strontluiers deed moeders in de kookwas, omdat Pampers niet bestonden. De gewassen kleren aan de drooglijn in de tuin en niet in een energieverslindende wasdroger. Wind- en zonne-energie droogden onze kleren echt - vroeger, in onze dagen.
Onze kinderen droegen de afdankertjes van de oudste en kregen niet altijd gloednieuwe kleren.
Maar de jonge dame heeft gelijk! Wij hadden dat groene gedoe niet in onze tijd.


In die tijd hadden we één tv en radio in huis en zeker niet een op elke kamer. De tv had een klein schermpje, ter grootte van een zakdoek en niet een scherm ter grootte van een kamer wand.
In de keuken werden gerechten gemengd en geroerd met de hand, omdat we geen elektrische apparaten hadden die alles voor ons deden. Wanneer we een breekbaar object moesten versturen per post, dan verpakten we dat in een oude krant ter bescherming en niet in piepschuim of plastic bubbeltjes folie. In die tijd gebruikten ik geen motor maai apparaat op benzine als ik het gras ging maaien. Ik gebruikte daarvoor een maaier die geduwd moest worden en functioneerde op menselijke kracht. Wij sporten door te werken, zodat we niet naar een fitnessclub hoefden te gaan om op ronddraaiende loopbanden te gaan rennen, die werken op elektriciteit. Maar ze heeft gelijk. Wij hadden dat groene gedoe toen niet.

Wij dronken uit de kraan wanneer we dorst hadden, in plaats van uit een plastic fles, die na 30 slokken wordt weggegooid. Wij vulden zelf onze pennen met inkt, in plaats van elke keer een nieuwe pen te kopen. Wij vervingen de mesjes van een scheermes, in plaats van het hele ding weg te gooien alleen omdat het mesje bot is. Maar, wij hadden dat groene gedoe niet in onze tijd.


Onze kinderen liepen of fietsten naar school of het zwembad in plaats van hun moeder als 24-uurs taxi servicedienst te gebruiken. Wij hadden één stopcontact per kamer en niet een heel arsenaal aan stekkerdozen en verlengsnoeren om een dozijn apparaten van stroom te voorzien. Wij hadden geen smartphone nodig die een signaal moet op te vangen van een satelliet, die honderden kilometers verderop in de ruimte hangt, zodat de huidige generatie de hele dag bereikbaar is of om uit te zoeken waar dichtstbijzijnde pizzatent zich bevindt.


Maar is het niet in-en-in triest dat vele van de huidige generatie klaagt over hoe verspillend wij 'oudere mensen' waren, gewoon omdat wij 'dat groene gedoe' niet hadden in onze tijd?


Klaas Agricola,
Wethouder